មនុស្សនិងសត្វ

តាំងេពីយូរលង់មកហើយមនុស្ស​និងសត្វតែង តែរស់នៅដោ
យផ្សារភ្ជាប់ជាមូយធម្មជាតិ។ ម៉ោ្លះហើយទំនាក់ទំនងរវាង
មនុស្សនិងសត្វតែងជះឥទ្ឋិពលដល់គ្នាទៅវិញមក។រហួត
មកដល់សព្វថៃ្ងនេះវត្តមានសត្វនៅទីកនែ្លងណា​សសមែ្រក
សត្វ រាត្រីចរមានប្រផ្នូលយ៉ាងណានោះ​ក៌នៅតែមានមនុស្ស
ខែ្មរជឿនិងយកចិត្តទុកដាក់ជាពិសេសនៅឡើយ។បន្ទាប់ទៅ
នេះយើងខ្ងុំសួមលើកយកបាតុភួតមួយចំនួនមកបង្ហាញជួន
ដើម្បីជ្រាបនិងទុកជាការយល់ដឺងខ្លះៗ អំពីជំនឿរបស់ខែ្មរពីបុរាណៗ

ជំនឿខែ្មរ​ជាមួយនិងសត្វយំ

ខែ្មរយើងធ្លាប់ជឿថាខែ្លងស្រាកមៀមលលកខោ្មចសុទ្ទសឹងជាអ្នក
បំរើឬជាអ្នកនាំសាររបស់ខោ្មចព្រាយបិសាច។សម្រែកសត្វទាំង
នេះនៅពេលយប់ច្រើនតែធើ្វអោយមនុស្សខ្លាច ជាពិសេសកែ្មង
មានការខ្លាចចំពោះវា គេធ្លាប់ចំណាំថាបើកាលណាខែ្លងស្រាកទំ
យំនៅលើដំបូលផ្ទះណា​ឬក៌ទំនៅលើមែកឈើជិតផ្ទះណា
មនុស្សក្នុងផ្ទះ នោះនឺងឈឺធ្ងន់ឬនិងមានមនុស្សស្លាប់ផងដែរ



ឈ្លូសចូលស្រុក

ឈ្លូសជាសត្វព្រៃផ្លាងបំផុត​។តាមចរិតធម្មជាតិរបស់វាវាខ្លាច
មនុស្សខ្លាចស្រុកភូមិណាស់​ហើយ មិនងាយនឺងហាន ដើរមក
កាន់ទីជិតៗលំនៅរបស់មនុស្សឡើយៗប៉ុនែ្តដោយចៃដន្យប្រ
សិនបើរត់ចួលមកក្នុងភូមិទោះរត់កាត់ទទឺងភូមិ ឬបណោ្តយ
ភូមិក្តីទោះរត់់ឆ្លងផុតរួចខ្លួនក្តី​ទោះត្រូវអ្នកស្រុកវាយសម្លាប់
បានក្តី​ ចាស់បុរាណតែងតែទស្សន៏ទាយថា​ស្រុកភូមិនោះនឺង
កើតមានវបត្តិ​ចលាចល​ភ័យភិតឬមាន ហេតុឧបទ្រព្យចង្រៃ
បែបណាមួយកើតឡើងជាមិនខាន ដូចជាឈ្លោះទាស់ទែង
បែកបាក់សមគី្កគ្នាមាន ភិតភ័យត្រូវឃ្លាតចាកចោល
ស្រុកភូមិឬមានកើតហេតុចង្រៃផេ្សងៗទៀត៕



អំពិលអំពែកចួលផ្ទះ


អំពិលអំពែកជាសត្វដង្កូវម្យ៉ាងមានជាតិហ្វូសហ្វ័រភ្លឺភែ្លកៗនៅ
ត្រង់ពោះរបស់វា។នៅពេសយប់ជាពិសេសនៅរដូវស្សាដែលមាន
ភ្លៀងផ្លាក់ជោកជាំអំពិលអំពែកកើតកូនកើតចៅជាច្រើន។
លុះពេលព្រលប់មកដល់វាហើរ ព្រោងព្រាត​បញ្ចោញ
ពន្លឺភ្លិបភែ្លតពាសពេញព្រៃឬពាសពេញភូមិ។សត្វអំពិល
អំពែកចូលចិត្តហើរលេងសប្បាយតាមវាលស្មៅនៅទី
ធ្លា​កែ្បរផ្ទះក្នុងភូមិ។ ប្រការដែលគូរអោយកត់សំគាល់គឺ
វាកម្រនឹងហើរចួលមកក្នុងផ្ទះណាស់។ ប៉ុនែ្តជាចៃដន្យ
បើវាហើរចូលក្នុងផ្ទះ​​ទោះបីលើឬក្រោយផ្ទះក្តីចាស់
បុរាណទាយថា វានាំយកលាភសក្ការះមកឪ្យម្ចាស់ផ្ទះនោះ។
ជួនកាលអំពិលអំពែកនៅហើរវីវក់ឆ្វែល​ចុះឆ្វែលឡើង
ក្នុងផ្ទះអស់ពេលយ់ាងយូរ។ជូនកាលវាចូលមកតែមួយ
ភ្លែតក៏ចេញទៅវិញ។ យោលទៅតាមបាតុភូតបែបនេះ
ទំនាយ​ក៏ទាយតាមនោះដែរគឺថា​ បើវាចូលមកហើរចុះ
ហើរឡើងអស់រយះពេលយួរគេជឿ ថានឹងមានលាភធំ
ណាស់តែបើចូលមកតែមួយ ភ្លែតហើរចេញបាត់ទៅ
វិញទំនាយទាយថាមា នលាភដែរតែមានមន្តិចបន្តួចប៉ុណោ្ណះ។
អ្នកភូមិខ្លះៗនៃខេត្តកំពង់ធំ​​កាលបើឃើញអំពិលអំពែកហើរចូលផ្ទះ​គេហាមកូនហាមចៅមិបឪ្យចាប់វាលេងឡើយព្រោះគេជឿថា
បើកាលណាវាងាប់ដោយក្មេងចាប់ដៃធ្ងង់ពេក នោះនឹងនាំឪ្យ
មានគ្រោះមហ្តរាយវិញ។ គេបង្កាប់កូនចៅឪ្យសូត្រជាបទស្មើ​ៗថា
អំពិលអំពែកអើយកុំទៅផ្ទះគេ​គេចាប់គេចងមកផ្ទះ បងបងឪ្យ
កងពាក់​បាក់មួយទៅ​បងឪ្យមួយទៀត យ៉ាងនេះជាដើម។
​